خواجه شمس الدین محمد حافظ شیرازی ملقب به لسان الغیب، یکی از شاعران و حکیمان بزرگ قرن هشتم هجری است.

شمس الدین محمد، به سال 726 هجری قمری، در شیراز به دنیا آمد. محل زندگی حافظ شیرازی، محله «شیادان» شیراز بود که این محله با محله ی «مورستان» در زمان کریم خان زند، یکی شد و مجاور «درب شاهزاده» قرار داشت. حافظ قریب چهل سال در محضر بسیاری از استادان آن زمان از جمله « قوام الدین عبدالله»، «مولانا بهاء الدین عبدالصمد بحرآبادی»، «میر سید شریف علامه گرگانی»، «مولانا شمس الدین عبدالله» و «قاضی عضدالدین عیجی» حضور یافت و به همین سبب، در اغلب دانش های زمان خود متبحّر شده بود.

اطلاعات چندانی از خانواده و اجداد حافظ شیرازی در دست نیست و ظاهراً پدرش بهاء الدین نام داشته و در دوره سلطنت اتابکان فارس از اصفهان به شیراز مهاجرت کرده است.